kerana dunia bukanlah tempat untuk bersenang lenang, tetapi medan perjuangan yang menjadikan syurga itu sebagai ganjaran bagi yang beriman dan itqan dalam ibadah ~sebarkan senyuman tanda merendah diri kerana tiada apa yang kita miliki, semuanya pinjaman :) nikmat itu ujian dan musibah juga ujian-With you Ya Rahman, Ya Rahim..... :)
Thursday, September 2, 2010
muntah rasa seorang anak gayong
dalam meredah kepekatan malam, kami anak2 gayong dengan bahagianya mengimarahkan mlm terakhir kami di padang belakang bangunan IRK......untuk latihan terakhir sebelum balik raya...huhu....sgt seronok kerana latihan amat best dimulakan dgn 'golongan', senam silat dan sedikit pendedahan tentang silat olahraga oleh saudara amirul, pelbagi input yg diberikan dengn aksi yg memg menggelikan urat saraf ak. korg ni memg la kelakar....n strusnya kisah ini proceed dgn sharing moment antara anak2 gayong yang bakal ke main campus....hukhuk....sediyh....saudara faka yg agak malu2 anak kucing memulakan bebelan beliau...yg menyatakan bahawa dia mula2 masuk silat ni x la serius pon, tp dengan sempoinya ahli2 silat yg menjadikan beliau bahagia di stu....beliau terus jd ahli yng commit.....ha, then solihin yg amat terkenal degn panggilan manja 'sol' pula memulakan bacara hati yg amat menarik...wow! siap dgn potongan ayat quran yg menyentuh snubari........tu la, anak2 gayong ni sebenarnya, jiwanya lembut dan akrab dgn Tuhan........isnyaAllah. di sampaing bersilat ni, kita kna tingktkan diri nagn ilmu agama jgak...... dengan,berbekalkan pertolongan assistan yg x rsmi iaitu amirul, menjadikan speechnya, menjadi sedikit berseri-seri n menggeletek ulu hati. haha...pada hemat aku, ish macmana la kembar ni lpas bpisah nant ye.... emm, muaz pula myambung slot tu dgn peglamnnya yg memang nak masuk silat dr kecik ag, tp dsebabkan 'sami'na waata'na kepada bapa tersayg harus ditangguhkan dulu niat beliau....n pada form 1 barulah cita2nya tercapai kemudian HQ kita yg memg tenang dr dulu lg n sempoi...n speech tu dtruskan nagan pihak srikandi comel iaitu khai yg rasa memg rugi x masuk awl2 n moon yg bru kembali ke pgkal jaln......huhu....fuh, pnat ak nak megeleboratekan ksah2 korg semua, n tmbahan speech dr raja sbagai pnambah rasa.......x lupa dr arif yg banyak brjasa kepada kami.pda mulanya berniat untuk bg yg amanat yg simple2 je. tp x jd...xpelah, stiap kata2nya pon bnyak diselitkan unsur nasihat yg jelas menonjolkan sifat matang arif berbanding org lain....slah satu nasihat yg ak akan ingat smpai bila2 adalh psanan pada kam, srikandi agar terus outspoken an aktif n meletakkan niat btol2 nak belajar silat bila masuk gelanggang......bkan saje nk jmpa kwn2. tu memg akan aku pengang. memg x dnafikan dl setiap speech, semua org rsa amar seronok berada dlm pssgmuiapj ni.kerana apa? pastinya bonding yang terjalin tu......ak pon, jauh di sudut hati yg tersorok ni nk bgtau sket......yang ak amat gembira sebab dapt join korg walaupn agak lambat.....pda mulanya sntiasa trdetik, bleh ke nak blend ngan sume org dalm pssgm nih....tp lama2 rasa bersyukur pn ada...sebab korg amat komited n senang nak mintak tlg atas nma sahabat....ak rasa amat seronok sepanjg bkerja n belajar.....bkan saje skill silat tu, tp skill yg khidupan laen yg sntiasa jd pesanan ckgu selamat, khairi n arif......ak harab kita dapat kekalkan bonding terjalin ni smpai bila2....deep in my heart i'm really happy to be here. maaf dipinta andai terguris hati dgn kata2 n perlakuan sahabatmu ini......pada yg hndk meningalkan kami, doa aku iringkan untuk kalian....selamat menempuhi dunia baru yg lebih mencabar, pada yg 2 tahun plak.....teruskan pencak ini hingga beban yg terpikul menjadi milik org laen...huhu..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment